نقد فیلم بازیکن شماره یک Ready Player One 

به نقل از موسسه استاد فرج نژاد، داستان فیلم ready player one از جایی آغاز می‌شود جامعه جهانی پس از گذراندن غارت، جنگ و سختی‌های بسیار در جهان واقعی، در سال 2045 تنها راه نجات خود را نه در پذیرش مشکلات، بلکه در فراموشی آن می‌یابد.

در این میان طراح بازی به نام «جیمز هالیدی» جهانی مجازی به نام «اویسیس» که امروزه از آن با عنوان متاورس یاد می‌شود ایجاد می‌کند تا بشر بتواند بدون محدودیت‌های مادی به هویت و دنیای خیالی خود جامۀ عمل بپوشاند.

در محله‌های زاغه‌نشین اوهایو نوجوانی به نام «وید» که والدین خود را در میان همین اتفاقات تلخ از دست داده است، همراه خاله‌اش زندگی می‌کند. وید که از کودکی در فضای متاورس زیسته، تجربه خاصی در جهان واقعی ندارد و تمام دنیای خود را محدود به همین بازی می‌داند.

در فیلم ready player one جهان به شدت متأثر از این بازی شده است. جیمز هالیدی پس از مرگ خود با مسابقه‌ای که طراحی می‌کند دنبال انتخاب جانشینی برای ادارۀ متاورس است. در این بخش منجی متاورس وارد عمل می‌شود تا با به دست آوردن تخم اژدها خداوندگار متاورس شود. او در راه رسیدن به تخم اژدها ماجراهایی در پیش دارد.

سامانتا اولین کوک

سامانتا با نام مستعار آرتمیس در اوایل فیلم با پارزیوال آشنا می‌شود. پارزیوال که به «آرتمیس» علاقه‌مند شده، در مسابقه کلید اول تخم اژدها بر خلاف جریان مسابقه‌ها به آرتمیس کمک می‌کند و او را از دست کینگ کونگ نجات می‌دهد. ارتباط آن‌ها در ادامه فیلم محکم‌تر می‌شود.

در فیلم ready player one آرتمیس با اینکه شخصیتی محکم و سختی کشیده است و علاقه به تنها زندگی کردن دارد، تنها با چند برخورد نسبتاً عادی با پارزیوال، به او علاقه‌مند می‌شود. او که برای انتقام گرفتن از «آی او آی» وارد متاورس می‌شود، پارزیوال را نوجوانی ضعیف می‌داند و او را به این دلیل که تمام زندگی‌اش محدود به متاورس است ملامت می‌کند.

نکته مهم آن است که چگونه در فیلم ready player one این چنین شیفته پارزیوال می‌شود؟ با اینکه می‌توان برای این سؤال توجیهاتی تراشید، اما نمی‌تواند ضرورت این سؤال را به طور کامل از بین ببرد. این مسأله به نوبۀ خود اتفاقی غیرمنطقی است و آن‌ را می‌توان از ضعف‌های شخصیت‌پردازی و نویسندگی فیلم دانست.

بررسی دوربین

نمای کلی فیلم ready player one نزدیک و به طور کامل همراه با سوژه است تا روایتی منصفانه از ماجراجویی‌های شخص داشته باشد و مخاطب را با سوژه همراه کند. اما در صحنه‌هایی که سوژه وارد مکانی می‌شود برای نشان دادن محیط از نمای دور استفاده می‌کند. زاویه دوربین هم هم‌سطح چشم است. چرا که دوربین، نه بالاتر و نه پایین‌تر از سوژه حرکت می‌کند.

برای مطالعه بیشتر و ادامه مطلب نقد فیلم بازیکن شماره یک بر روی نقد فیلم بازیکن شماره یک کلیک کنید.