فیلم های هالیوودی علیه شیعه و اسلام

اولین فیلم برجسته ساخته شده هالیوود در سال ۱۹۱۴ با کارگردانی سیسیل بی.دمیل به نام «مرد زن‌نما» بود. تمام فیلم‌هایی که بین سال‌های ۱۹۰۸ تا ۱۹۱۳ در هالیوود ساخته شد، سوژه‌های کوتاه بودند، با این فیلم، صنعت فیلم‌سازی هالیوود متولد شد. در خلال جنگ جهانی اول، هالیوود تبدیل به پایتخت سینمایی جهان شد. قدیمی‌ترین کمپانی فیلمسازی هالیوود را «ویلیام هورسلی» بنا کرد که نامش آزمایشگاه فیلم هالیوود بود و بعدها به آزمایشگاه دیجیتال هالیوود تغییر نام داد.

در دهه پنجاه، استودیوهایی ضبط موسیقی به هالیوود نقل مکان کردند. بعضی سالن‌های تئاتر تاریخی هالیوود در حال حاضر برای صحنه‌های کنسرت‌ها و تئاتر‌های مهم و میزبانی مراسم آکادمی اسکار به کار می‌روند.

استفاده از القاب شیعی و لباس روحانیت در هالیوود

مفهوم «همذات پنداری» یا «همسانی با شخصیت‌های داستانی» یا هویت‌یابی خیالی در سوژه‌های داستان، از رایج‌ترین مباحث در حوزه تأثیر گذاری فیلم و داستان بر مخاطب است. همین هویت‌یابی تخیلی از شخصیت، مخاطب را درگیر داستان کرده و سبب دنبال کردن ادامه آن می‌شود. وقتی فردی با قهرمان داستان خود را یکی می‌پندارد، چیزهایی که برای او محبوب است برای مخاطب محبوب می‌شود.

از کارکردهای مهم سینمای سلطه برای متنفر کردن مخاطبان خود از اسلام به خصوص تشیع، استفاده آن‌ها از لقب‌ها و لباس‌های مخصوص شیعه است. در واقع فیلم های ضد شیعه یعنی وقتی مخاطب با قهرمانی همذات پنداری کرد و ضدقهرمان را دشمن پذیرفت، در ناخودآگاه از همه چیز ضدقهرمان، هیولایی در ذهن و تخیل خود می‌سازد و هنگام مواجهه با مصادیق واقعی در فضای خارج از داستان، این تطبیق صورت می‌پذیرد و به آن واکنش منفی بروز می‌دهد. از جمله واکنش به مصادیق ظاهری شخص یعنی اسم و لباس اوست.

در انیمیشن علاء‌الدین محصول ۱۹۹۲، دو شخصیت دزد و منفی، با نام‌های جعفر در سِمَت وزیر موذی دربار سلطان و دزدی حرفه‌ای با نام کاظم هستند. در فیلم دزد بغداد نیز شخصیتی با نام جعفر در سِمَت وزیری موذی وجود دارد. جعفر، لقب امام ششم شیعیان و کاظم نیز لقب امام هفتم شیعیان است. در فیلم کشتی‌گیر یک ضدقهرمان با نام آیت‌الله وجود دارد. آیت‌الله از القاب مورد استفاده برای رساندن موقعیت روحانیت تشیع است.

در نظام رسانه‌ای غرب، به ویژه سینمای هالیوود همواره این پیام کلی به ذهن ضمیر و ناخودآگاه مخاطبان جهانی القا می‌شود که سرچشمۀ تمام اعمال خشن، غیر انسانی، تروریستی و اخلال در نظم جهانی و به طور کلی، هر رویداد غیر منتظره‌ای که در جهان اتفاق می‌افتد، مسلمانان به ویژه شیعیان هستند.

مسؤولیت‌های سنگین در قبال این هجمه‌های غرب بر عهدۀ سینمای داخلی است که علاوه بر معرفی چهرۀ واقعی اسلام و شیعیان در داخل و خارج از کشور، بتواند چهرۀ غرب، دسیسه‌های آن‌ها و راهبردهای آن‌ها مقابله با ایران و اسلام را معرفی کنند. افزایش سواد رسانه‌ای مردم رسالت دیگری است که بر عهدۀ دستگاه‌های فرهنگی قرار دارد تا زمینه را برای افزایش آگاهی مردم نسبت به این اقدامات فراهم کنند.